warsztat psychoterapeutyczny

WIĘZY I WIĘZI
– o istocie współuzależnienia

termin: 21 – 22 maja 2022 r.
(sobota, 10.00 – 18.30, niedziela, 10.00 – 18.30) 

miejsce: Ośrodek Kobiece Serca,
Kraków, ul. Lucjana Rydla 2/3

prowadząca: Eugenia Herzyk,
psychoterapeutka

cena: 350 zł

 Warunkiem rezerwacji miejsca na warsztacie jest zapłata 350 zł na konto Kobiece Serca 63 1090 1665 0000 0001 4692 3816. Zapłata nie podlega zwrotowi w przypadku rezygnacji z warsztatu póżniej niż 14 dni przed jego rozpoczęciem.  Po zapłacie prosimy o poinformowanie nas o tym mailowo – zwrotnie prześlemy potwierdzenie rezerwacji.

W ośrodku można nocować w warunkach „materacowych” w cenie 35 zł za noc.  

Do naszego rozwoju, a potem utrzymywania psychicznego dobrostanu potrzebujemy relacji, tak jak pożywienia czy powietrza. Relacje nas karmią, wzmacniają nasze zasoby, dają wsparcie konieczne do podejmowania rozwojowych wyzwań. Jednak czy wszystkie? Nie, istnieją bowiem relacje, które nasz rozwój powstrzymują, czy wręcz uniemożliwiają, relacje będące ciężarem, szkodliwe, toksyczne. W takich relacjach łączą nas z drugim człowiekiem krępujące więzy, z których nie potrafimy się uwolnić, a nie więzi, pozwalające zaspokajać nasze potrzeby. W takich relacjach mamy do czynienia ze współuzależnieniem, a nie współzależnością.

Współuzależnienie to termin używany w wąskim bądź szerokim znaczeniu. W wąskim zaburzenie to dotyka osoby bliskie uzależnionym od substancji lub zachowań. Żonę alkoholika, matkę narkomana, córkę hazardzisty. W znaczeniu szerokim współuzależnienie oznacza zaburzenie więzi w relacji.

Według aktualnych koncepcji rozwojowych człowieka, opartych na paradygmacie humanistycznym, zdrowe relacje to relacje partnerskie. Alternatywą są relacje hierarchiczne, czyli takie, w których jedna osoba dominuje, a druga jest podporządkowana, bądź w których trwa wieczna walka o władzę, albo relacje symbiotyczne, polegające na stawianym często za wzór idealnej relacji modelu sklejenia dwóch połówek.

Według Pii Mellody, której kultowa książka „Toksyczne związki” przedstawiła istotę współuzależnienia: „ta choroba i jej związek z nadużyciami doznanymi w dzieciństwie to temat bardzo złożony. Z powodów urazów z dzieciństwa nie potrafi stać się człowiekiem dojrzałym, zdolnym żyć pełnią życia i nadawać swojemu życiu sens. Współuzależnienie odbija się w dwu kluczowych obszarach życia osoby nim dotkniętej: w jej stosunkach z sobą samą i w stosunkach z innymi. (…) Rdzeń choroby tworzy pięć objawów. (…) Osoby współuzależnione mają trudności z:

odczuwaniem własnej wartości;

wytyczaniem funkcjonalnych granic;

doświadczaniem i wyrażaniem swojej rzeczywistości;

zaspokajaniem swoich dorosłych potrzeb i pragnień;

doświadczaniem i wyrażaniem swojej rzeczywistości w sposób umiarkowany.

Na warsztacie omówię podstawowe kryteria rozróżnienia między relacjami opartymi na współuzależnieniu (więzy) oraz relacjami partnerskimi (więzi) oraz zaproszę uczestniczki do auto-diagnozy relacji, w których aktualnie przebywają – rodzinnych, towarzyskich, zawodowych.

Przyjrzymy się przyczynom współuzależnienia, czyli wzorcom zachowań i przekonaniom wyniesionym z dzieciństwa oraz korzyściom, jakie daje trzymanie się ich w dorosłym życiu pomimo dotkliwych strat, jakie przynoszą.

Zajmiemy się tematem „funkcjonalnych granic” – czy są, jak je stawiać i jak ich bronić, poznany rozróżnienie między zachowaniami agresywnymi, asertywnymi i uległymi, dowiemy się, na czym polegają cztery podstawowe rodzaje upośledzenia systemu granic według Pii Mellody:

brak granic;

uszkodzenie granic;

mury zamiast granic;

przerzucanie się od murów do braku granic, a także z powrotem.

Przedstawione będą narzędzia radzenia sobie ze współuzależnieniem oraz trudności, jakie można napotkać na drodze zdrowienia.

Warsztat nie jest tylko szkoleniem, psychoedukacją – będą różne doświadczenia, uczestniczki wejdą ze sobą interakcje, testując podczas warsztatu umiejętności stawiania granic, będą wzmacniać swoje kompetencje w obszarze uważnego słuchania, dawania informacji zwrotnych, a także rozróżniania między zniewoleniem emocjonalnym, tupetem emocjonalnym oraz asertywnym braniem odpowiedzialności za swoje emocje i konsekwencje własnych zachowań.

Lektura książki Pii Mellody „Toksyczne związki – anatomia i terapia współuzależnienia” przed warsztatem nie jest dla uczestniczek konieczna, ale może okazać się bardzo przydatna.

W opisie warsztatu wykorzystano fragmenty z książki wydanej w 2005 roku przez wydawnictwo Jacek Santorski & Co. (w księgarniach dostępna jest książka wydana przez wydawnictwo „Czarna Owca” z 2019 roku).