Czy masz w pamięci zdarzenia z dzieciństwa, kiedy to mama patrzyła na ciebie zagniewanym lub smutnym wzrokiem, mówiąc „zrobiłaś mi przykrość”, a tobie krajało się serce i w oczach pojawiały się łzy? Albo komunikat typu: „zobacz, jak zdenerwowałaś tatusia”, po którym paliłaś się ze wstydu i spuszczałaś głowę? Jeśli tak, to bardzo możliwe, że nosisz w >>więcej
Słowo „akceptacja” ma trzy znaczenia. Jeśli nie sprecyzujemy, w jakim znaczeniu go używamy, choćby poprzez podanie dodatkowych informacji, albo zastosowanie synonimu, nie skomunikujemy się ani ze sobą, ani z innymi ludźmi. Nieodzownym warunkiem skutecznej komunikacji bowiem jest przypisanie odpowiedniemu słowu, a wychodząc poza barierę jednego języka – ciągowi liter alfabetu lub dźwięków, odpowiedniego znaczenia. Jak do >>więcej
Istnieją dwa rodzaje poczucia bezpieczeństwa – warunkowe i bezwarunkowe. Każde przynosi jakieś korzyści i jakieś straty, ważne jest, aby świadomie decydować, w budowanie którego inwestujemy. Warunkowe poczucie bezpieczeństwa opieramy na kryteriach zewnętrznych – najczęściej na pieniądzach i dobrach materialnych, obecności bliskiej osoby, na którą zawsze można liczyć (rodzice, rodzeństwo, mąż, partner, przyjaciółka) oraz przynależności do grupy, >>więcej
Od pewnego czasu nurtowało mnie pytanie, skąd się bierze brak kobiecej solidarności? Ten brak wyraźnie sygnalizowała niedawno Krystyna Janda w wywiadzie udzielonym Radiu Zet w związku z projektem zaostrzenia ustawy aborcyjnej. Słynne powiedzenie Madeline Albright, byłej amerykańskiej sekretarz stanu: „W piekle jest specjalne miejsce dla kobiet, które nie pomagały innym kobietom” podkreśla istnienie tego zjawiska. W walce >>więcej
Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie zawsze sprawdzanie komórki partnera, czy śledzenie go na Facebooku, jest miłosną obsesją. Nie zawsze też, gdy on nas pyta, z kim się spotkałyśmy tego wieczoru od razu oznacza, że on popadł w miłosną obsesję (w męskim wydaniu nazywa się to zespołem, albo syndromem Otella). Jak zatem rozpoznać miłosną obsesję – u siebie >>więcej
Często wydaje się nam, że emocje, czyli wytwory naszego mózgu, są od nas niezależne. Traktujemy mózg jak serce, czy nerki, na których pracę przecież nie potrafimy świadomie wpływać. Zwierzając się przyjaciółce lub opisując swój problem w gabinecie psychoterapeuty mówimy: lęk mnie paraliżuje… nie potrafię przestać go kochać… dopadła mnie depresja… Czy tak jest w istocie? Czy jesteśmy >>więcej